Levensbeschouwing in coachingstrajecten
Ik heb tijdens mijn onderzoek naar de psychologie van zingevinsaspecten in coachingstrajecten ook de relatie tussen psychotherapie en (al dan niet religieuze) levensbeschouwing bestudeerd, om van daaruit lijnen te kunnen doortrekken naar het coachingsvak . Is levensbeschouwing wel of niet een geschikt gespreksonderwerp in coaching? Zijn er risico's, voor- en nadelen aan verbonden?
Voor de diepgravers onder u die niet vies zijn van ingewikkeld taalgebruik en voor alle coaches!
Wat is een gezonde psychologische ontwikkeling en wat is (dis)functioneren op de arbeidsmarkt? Wat hoopt de coach voor de cliënt? Hoe verhoudt die normativiteit zich tot de eigen (al dan niet) metafysische overtuigingen? Het zijn vragen waar iedere coach bij stil moet hebben gestaan.
Managementcoaching gericht op authenticiteit
Waar gaat het bij managementcoaching nou eigenlijk om? Mijn visie staat hieronder, heel kort, goed samengevat:
“Nieuw financieel tijdperk vraagt om authentiek leiderschap
Authentiek leiderschap heeft de toekomst. Na het tijdperk van transactionele leiders is het woord nu aan leiders die werken aan hun zelfinzicht, zelfontwikkeling en zelfreflectie.
Coaching en biografisch werken
Het nut van biografisch werken, d.w.z. het werken met iemands levensverhaal in coaching, wordt bevestigd door o.a. Herminia Ibarra, Professor of Organisational Behaviour, The Cora Chaired Professor of Leadership and Learning. Director, INSEAD Leadership Initiative.
Een korte samenvatting van haar visie.
What’s your story?
When you’re in the midst of a major career change, telling stories about your professional self can inspire others’ belief in your character and in your capacity to take a leap and land on your feet. It also can help you believe in yourself.
Coaching en Therapie: een voortdurend debat
Volgens mij moet iedere coach de grenzen tussen coaching en psychotherapie onderzocht hebben. Ik zet een aantal overeenkomsten en verschillen kort op een rij.